Arabian nights...

Τα φώτα χαμήλωσαν…
Στους απέραντους κήπους του παλατιού
η νύχτα είχε ήδη απλώσει τα δικά της πέπλα,
και η αύρα της εξοχής χάιδευε τα φύλλα
της πανέμορφης τριανταφυλλιάς, που στόλιζε
την είσοδο του μοναδικού σε αρχοντιά κτιρίου…

Την έλεγαν Leena που σήμαινε τρυφερή…
Κοντά καστανά μαλλιά, γαλάζια μάτια.
Περίφημη χορεύτρια, πασίγνωστη σε όλο
το Εμιράτο για τη χάρη και τη λάμψη της.
Όταν χόρευε, ξεπερνούσε τη γήινη υπόσταση της
και άγγιζε ένα κόσμο αισθήσεων, απίστευτο…

Ο Νιζάρ περπατούσε δίπλα στην ήρεμη λίμνη,
που φωτιζόταν από μικρούς προβολείς κι έπαιρνε
εξωπραγματικά χρώματα.

Ψηλός, μελαχρινός, με μαύρα ζωντανά μάτια.
Το βλέμμα του ήταν στραμμένο στο μικρό μονοπάτι
που συνέδεε τον κήπο με το παλάτι.
Σαν κάτι να περίμενε, σαν να έλπιζε για κάτι…

Της είχαν πει ότι τη ζήτησαν στο παλάτι
για να χορέψει. Θα την πλήρωναν όσο όσο.
Αρκεί να φορούσε μαύρα. Γιατί μαύρα?
Θα πήγαινε.
Τι την ένοιαζε το χρώμα που θα φορούσε?

Ποτέ δεν ήξερε πώς διάλεγε τα κοστούμια της.
Ή πώς επέλεγε να κάνει ορισμένες κινήσεις.
Είχε φοβερή αίσθηση του ρυθμού, κι αναζητούσε
πάντα νέους τρόπους για να παρουσιάσει το χορό της.

Οι διαστάσεις του σώματος της ήταν ιδανικές,
ο λαιμός της μακρύς, η αναπνοή της ελαφριά.
Όταν χόρευε, νόμιζες ότι φλέρταρε
με τη μουσική…

Είχε γνώση του χορού. Στριφογύριζε το σώμα της με
απόλυτο έλεγχο στα πόδια της, έτσι ώστε άλλοτε να
ανασηκώνονται στον αέρα κι άλλοτε να αγγίζουν
το έδαφος. Μοναδική ομορφιά…

Για απόψε είχε διαλέξει το zar, για να επιτύχει
ένα είδος συναισθηματικής θεραπείας.
Αυτός ο χορός απαγορευόταν στα μέρη τους,
αλλά κάτι μέσα της την έσπρωχνε να χορέψει απόψε
«τον απαγορευμένο χορό»…

Ο Νιζάρ άκουσε ξαφνικά τον δυνατό ήχο από το τύμπανο,
σαν να καλούσε κάποιο πνεύμα να εμφανιστεί…
Ο ήχος έγινε δυνατότερος, μέχρι που έσβησε απότομα
Και η νωχελική μουσική από το ούτι, άρχισε να ξεδιπλώνει
το μύθο… Zar… Zar… σκέφτηκε…
Είχε τόσο καιρό να ακούσει αυτό το ρυθμό.

Και τότε την είδε…

Υγ Τον τελευταίο καιρό μου αρέσει πολύ
η αραβική μουσική, παρα πολύ.
(συγχωρείστε την κόρη του μεσαίωνα…)
Μου αρέσει το λάγνο του ήχου, το ναζιάρικο γέλιο
ή κλαψούρισμα του ρυθμού, το κάλεσμα για χορό…
Εμπρός για χίλιες και μια νύχτες…
Ishtar και Haifa Wehbe αστέρια της Ανατολής…

Ma shaa Allah…