Full Moon Roadhouse Blues…

Σάββατο βράδυ στα Κύθηρα…

Βγαίνω στο μπαλκόνι να πιώ ένα χυμό
και να ακούσω μουσική… και μένω!

Μια ολόχρυση σφαίρα μπροστά στα μάτια μου,
να κυριαρχεί πάνω από το μικρό λιμανάκι,
κι ένα ποτάμι να ξεκινά από τα σπλάχνα της,
να διασχίζει τη θάλασσα, όλη την Αγία Πελαγία
και να έρχεται ήρεμα προς το μέρος μου.

Είχα ξεχάσει τι σημαίνει Πανσέληνος του Αυγούστου…

Να είχα άλλα 5 ζευγάρια μάτια, να θαυμάζω!
«Πάρε Ναταλία, πάρε ό,τι μπορείς απ’ αυτό το θαύμα,
για το χειμώνα που έρχεται» σκέφτηκα.

Εβαλα στ’ αυτιά μου το mp3 και κάθησα σε μια γωνιά,
αμίλητη. Η μουσική ήταν απαλή, όπως άρμοζε στην
περίπτωση, και γω ταξίδευα σε πελάγη γαληνεμένα.

Σε κάποια στιγμή ακούω το Jim στις πρώτες νότες
του Roadhouse Blues.
Και βλέπω το φεγγάρι να αλλάζει χρώμα,
να γίνεται πιο σκοτεινό, πιο άγριο,
και το ποτάμι να πέφτει επάνω μου ορμητικό…
Η εικόνα πήρε μια άλλη διάσταση.
Ο Jim είναι αγαπημένος μου, αλλά αυτό το τραγούδι
το είχα ακούσει μόνο 1-2 φορές.
Τώρα είχε άλλο ήχο, που με έκανε κι εμένα
να λικνίζομαι μαζί του.

Πώς άλλαξε έτσι η Πανσέληνος σε μια στιγμή!

Σε λίγο άρχισε και το επόμενο τραγούδι
το Road to Hell…

Lost soul on the road to Hell

Wind up the motor and ring the bell

No stopping now

The pain's coming down on me

Yeah...

Straight time on the road to Hell

No mercy time at the wishing well

No turning back

The Angels gonna cry on me

Yeah....

Εγώ με το Rory δεν είχα ποτέ πολλά-πολλά.
Και βρέθηκα να απολαμβάνω τη στιγμή και να εύχομαι
να μην τελειώσει!

Ακουσα γύρω στις 5 φορές το κάθε τραγούδι.

Ακόμα και τώρα, που είμαι πάνω από 25 κτηματολογικά
διαγράμματα, και χάνομαι ανάμεσα στις αιτιολογικές
εκθέσεις, ακόμη και τώρα…
στο βάθος του μυαλού μου, ακούω…

Keep your eyes on the road

Your hands upon the wheel.

Yeah, we're going to the roadhouse,

Gonna have a real good-time.
.
.
Well, I woke up this morning

And I got myself a beer.

The future's uncertain

And the end is always near.


…και βλέπω το έναστρο θαύμα

Επιτέλους! τα κατάφερα με τη μουσική

ο Jim τραγουδάει μόνο για σας